Jos en Rashan zijn op 3 januari bij de burgemeester van Doesburg op bezoek geweest. Lees hieronder het uitgebreide verslag dat Jos hiervan schreef!

Het is 7 uur in de morgen als ik wakker word. Het stormt en ik maak mij zorgen. Vandaag ga ik met Rashan naar het stadhuis in Doesburg om de burgemeester te interviewen. De dakpannen rammelen op het dak. Omdat het stadhuis al erg oud is (1475) zou het maar zo kunnen zijn dat deze de storm niet overleeft en moeten we onze afspraak afzeggen. Maar van de andere kant een gebouw dat er al staat vanaf 1475 zal wel meerdere stormen over zich heen gehad hebben.

Met Rashan heb ik afgesproken dat ik om 10.15 uur bij hem ben. Hij staat dan ook met een brede glimlach mij op te wachten. Met een heel A4 velletje, vol met vragen die hij al had voorbereid, als ondersteuning voor het interview met de burgemeester. We maken de toeristische reis via de Rivierweg langs de IJssel naar Doesburg. Het hoge water en de harde wind is een duidelijk signaal dat mijn ongerustheid vanmorgen misschien niet onterecht waren. We zullen zien wat er nog staat in Doesburg.

Eenmaal aangekomen blijkt dat Doesburg niet voor niets een prachtige oude stad is met vele oude monumentale panden. Duidelijk dat men vroeger wist wat men aan het doen was. Alles staat er nog als of er niets aan de hand is.

Burgemeester Loes van der Meijs wacht ons vriendelijk op en met een kop warme chocolade melk en koffie. Nu kan het vragen uurtje beginnen.

Rashan zit zelfverzekerd aan tafel met de burgemeester en vragen als hoe wordt u en hoelang ben u al burgemeester zijn een mooie opening van het gesprek. De vragenlijst wordt af en toe geraadpleegd maar meestijd blijft het gesprek gaande omdat Rashan heel professioneel ingaat  op de antwoorden van Loes.

Het zou zo maar kunnen dat de burgemeester van Doesburg de enige burgemeester in het land is die altijd een schaar bij de hand heeft. Want op de vraag of ze wel eens lintjes moet doorknippen vertelde ze regelmatig. Alleen bijna altijd krijgt ze dan een schaar die het niet scherp is. Daarom heeft ze dan altijd haar eigen schaar bij de hand. Zo zie je maar weer zelfs als burgemeester moet je overal op voor bereid zijn.

Als laatste kwam de ambtsketting nog even aan bod. Een vraag die niet op het lijstje van Rashan stond maar op mijn verzoek aan bod kwam. Op de foto’s zien we dan ook dat de ambtsketting ook bij Rashan niet misstaat.

Op de foto zien we  hoe het aanvoelt om in de Raadszaal van het stadhuis op de stoel van de burgemeester te gaan zitten. Als over 10 jaar burgemeester Loes van der Meijs gaat stoppen met haar werk kan Rashan het zo overnemen. De ketting past hebben we gezien en de stoel ook . Wie weet…